ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΘΥΤΗ

Παρόλο που οι γενικεύσεις και τα στερεότυπα δεν βοηθούν σχεδόν ποτέ στην ολοκληρωμένη μελέτη και αντιμετώπιση ενός φαινομένου, στην περίπτωση του ατόμου που ασκεί βία υπάρχουν κάποια γενικά χαρακτηριστικά τα οποία συναντώνται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων.

Ποιο είναι λοιπόν το προφίλ του θύτη; Τα άτομα που καταφεύγουν στην άσκηση βίας είναι ως επί το πλείστον άτομα που έχουν προβλήματα συναισθηματικής ωριμότητας. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν επιτυχώς τα συναισθήματά τους, να τα ρυθμίσουν, να τα ελέγξουν και να τα εκφράσουν με έναν σωστό και κοινωνικά αποδεκτό τρόπο. Ιδιαίτερα, έχουν πρόβλημα στην διαχείριση του θυμού τους, τον οποίο τις περισσότερες φορές αδυνατούν να ελέγξουν και να εκφράσουν με σεβασμό στον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους. Μπροστά λοιπόν σε αυτή τους την αδυναμία, η άσκηση βίας και η επιβολή τους με αυτόν τον τρόπο προβάλλεται ως η μόνη, εύκολη και βολική λύση.

Ακόμη, συχνά τα άτομα που ασκούν βία είναι άτομα τα οποία έχουν μεγαλώσει και ανατραφεί σε ένα περιβάλλον βίας, αναπαράγοντας το ίδιο μοντέλο το οποίο τους είναι το πλέον οικείο και στη μετέπειτα ζωή τους, στη σχέση με το σύντροφό τους. Σχετικές έρευνες έχουν αποδείξει πως παιδιά τα οποία υπήρξαν μάρτυρες ή θύματα βίας γίνονται μελλοντικά και οι ίδιοι θύτες.

Επιπρόσθετα, για το θύτη οι έννοιες της κτήσης και της εξουσίας είναι κομβικές. Αυτό σημαίνει πως για αυτούς πολλές φορές η βία είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να χρησιμοποιήσουν την φυσική τους δύναμη ή ακόμη και την απειλή για να επιβάλλουν ή/και να διατηρήσουν την εξουσία τους σε μία σχέση, θεωρώντας λανθασμένα πως έτσι αποκτούν τον απόλυτο έλεγχο αυτής. Επίσης, εμφανίζουν μία σύγχυση σχετικά με τις έννοιες της δέσμευσης , της σχέσης και της ελευθερίας θεωρώντας πως η σύντροφός τους/σύζυγός τους, είναι δικό τους κτήμα το οποίο δεν πρέπει να εκφράζει διαφωνίες ή ατομικά στοιχεία που διαφοροποιούνται από τα δικά του θέλω και το δικό του εγώ.

Από τον πρώτο καιρό μίας σχέσης μπορούν να γίνουν εμφανή κάποια σημάδια ενός πιθανού θύτη. Συμπεριφορές που στην αρχή κολακεύουν μία γυναίκα, όπως έντονη ζήλεια, κτητικότητα, απόλυτη αφοσίωση και έλεγχος μπορεί να είναι κάποια από τα σημάδια πως το συγκεκριμένο άτομο δεν δείχνει τον αυτονόητο σεβασμό στο έτερόν του ήμισυ.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως οι ανθρώπινες σχέσεις συνάπτονται και πρέπει να βασίζονται στις έννοιες του σεβασμού, της υποστήριξης, του θαυμασμού , της ελεύθερης αυτοδιάθεσης και της εκτίμησης. Η πραγματική αγάπη δεν σχετίζεται με την υποτίμηση, τις προσβολές, την καταπίεση, το συνεχή έλεγχο, την έλλειψη εμπιστοσύνης και την κακοποίηση.

Στέλλα Καραπά
Επιστημονική Υπέυθυνη
Ψυχολόγος, MSc, Υποψήφια Δρ. του ΑΠΘ

http://www.katafygiogynaikas.org/prostasia/node/117