Καλέστε στο 1109 

Για να αναφέρετε κάποια ύποπτη συμπεριφορά ή ύποπτη δράση εμπορίας ανθρώπων.

Για να ζητήσετε βοήθεια και να συνδεθείτε με τις κατάλληλες υπηρεσίες, εάν είστε θύμα εμπορίας ανθρώπων.

Για πληροφορίες σχετικά με την εμπορία ανθρώπων και τρόπους με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

Επίσης μπορείτε να αναφέρετε κάποια πληροφορία που γνωρίζετε ή να συνδεθείτε μαζί μας μέσα από την ιστοσελίδα μας, εμπιστευτικά και ανώνυμα.

 http://www.1109.gr/

Το trailer μιας μεγάλης έρευνας στο Newstime.gr για την πορνεία στην Ελλάδα, ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ VIDEO EDW
http://transit-gkouv.blogspot.com/
Ρεπορτάζ σκηνοθεσία Γιώργος Κουβαράς

Προτάσεις των Γυναικείων Οργανώσεων

http://www.isotita.gr/index.php/docs/c121/

Συνοπτικός Κατάλογος γυναικείων οργανώσεων

http://www.isotita.gr/index.php/docs/c122/

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων είναι ο πρώτος δημόσιος φορέας που δημιούργησε και λειτουργεί Συμβουλευτικά Κέντρα για τη Βία κατά των Γυναικών. Παρακάτω μπορούμε να τα δούμε αναλυτικά!!

http://www.isotita.gr/index.php/docs/c41/

Τα δικαιώματα της ΕΕ για τα θύματα εμπορίας ανθρώπων

http://www.isotita.gr/var/uploads/NOMOTHESIA/EU/EU+rights+of+victims+of+trafficking_EL%20pdf.pdf

Ν. 4198/2013 "Πρόληψη και καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και προστασία των θυμάτων αυτής και άλλες διατάξεις" (Φ.Ε.Κ. 215 Τεύχος Α'/11-10-2013). Με τις διατάξεις του παρόντος νόμου εναρμονίζεται η ελληνική νομοθεσία με την Οδηγία 2011/36/ΕΕ για την πρόληψη και την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και για την προστασία των θυμάτων της. Βάσει του ως άνω νομοθετήματος, σημειώνονται τροποποιήσεις ορισμένων διατάξεων του Ποινικού Κώδικα, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπως επίσης και ορισμένων άλλων Νόμων (όπως του ν. 2225/1994 (Α΄ 121), του ν. 3811/2009 (Α΄ 231), ν. 4152/2013, ν. 3811/2009). Επίσης, βάσει του άρθρου 9Α του εν λόγω νομοθετήματος: "1. Στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συνιστάται «υπηρεσιακό συμβούλιο ιατροδικαστών», το οποίο είναι αρμόδιο για την επιλογή όσων διορίζονται σε θέσεις ιατροδικαστών και για κάθε θέμα που αφορά την υπηρεσιακή τους κατάσταση".  ενώ στο άρθρο 9 Β: "1. Στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συνιστάται «πειθαρχικό συμβούλιο ιατροδικαστών», το οποίο έχει αρμοδιότητα για κάθε θέμα που αφορά την πειθαρχική κατάσταση των ιατροδικαστών".

Στο άρθρο 46-52 του Νόμου 3386/2005 (ΦΕΚ 212/Α/23-8-2005) «Είσοδος, διαμονή και κοινωνική ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην ελληνική επικράτεια» ορίζεται ότι σε υπήκοο τρίτης χώρας που έχει χαρακτηρισθεί θύμα εμπορίας ανθρώπων με πράξη του αρμόδιου Εισαγγελέα χορηγείται άδεια διαμονής διάρκειας δώδεκα μηνών εφόσον συνεργάζεται στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, η οποία ανανεώνεται κάθε φορά για ισόχρονο διάστημα προς διευκόλυνση της διενεργούμενης έρευνας ή της ποινικής διαδικασίας. Η άδεια παραμονής διασφαλίζει πρόσβαση στην αγορά εργασίας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Πριν τη χορήγηση άδειας διαμονής, παρέχεται από την αρμόδια εισαγγελική αρχή στα θύμα εμπορίας ανθρώπων προθεσμία περίσκεψης μέχρι ένα μήνα (μπορεί να παραταθεί για τα ανήλικα θύματα) ώστε να συνέλθουν και να είναι σε θέση να διαφύγουν από την επιρροή των δραστών των σχετικών αδικημάτων για να μπορούν να λάβουν ανεπηρέαστη απόφαση σχετικά με τη συνεργασία τους με τις διωκτικές αρχές.

Το άρθρο 34. παρ. 7 του Νόμου 3274/2004 (ΦΕΚ Α'195/19-8-04) «Οργάνωση και λειτουργία των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού» προβλέπει ότι η απέλαση αλλοδαπών, που βρίσκονται παράνομα στην Ελλάδα και καταγγέλλουν πράξεις προαγωγής σε πορνεία, μπορεί, με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών και έγκριση του εισαγγελέα εφετών, να αναστέλλεται έως ότου εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση για τις πράξεις που καταγγέλθηκαν. Για όσο χρόνο διαρκεί η αναστολή της απέλασης χορηγείται, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας, άδεια διαμονής, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του Ν. 2910/2001. Η ανωτέρω άδεια παραμονής επέχει και θέση άδειας εργασίας, χορηγείται για χρονικό διάστημα (6) μηνών και ανανεώνεται για ίσο χρονικό διάστημα ως την έκδοση της αμετάκλητης δικαστικής απόφασης. Οι παραπάνω διατάξεις εφαρμόζονται ανάλογα και για τις περιπτώσεις του άρθρου 12 του Ν. 3064/2002.

Ν. 3064/2002(ΦΕΚ 248/Α/15-10-2002) ,ο οποίος ρυθμίζει την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της πορνογραφίας ανηλίκων και γενικότερα της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Ειδικότερα με το νόμο αυτό: Αντιμετωπίζονται πλέον, εκτός από το δουλεμπόριο, οι σύγχρονες μορφές εμπορίας ανθρώπων και συγκεκριμένα η διακίνηση με σκοπό α) την εργασιακή και β) τη σεξουαλική εκμετάλλευση των ανθρώπων. Τα περισσότερα από τα σχετικά αδικήματα χαρακτηρίζονται ως κακουργήματα. Καθιερώνονται αυστηρές ποινές, που σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνουν και τα ισόβια δεσμά για τα αντίστοιχα αδικήματα. Εξασφαλίζεται η ίση προστασία μεταξύ των ανδρών και γυναικών στα θέματα αυτά. Ασκείται πλέον αυτεπαγγέλτως η ποινική δίωξη σοβαρών αξιόποινων πράξεων. Θεσπίζεται για πρώτη φορά το έγκλημα της πορνογραφίας ανηλίκων. Θεσπίζεται ως διακεκριμένη περίπτωση σε σχέση με την απλή αποπλάνηση, η ασέλγεια που διαπράττει ενήλικος σε βάρος ανηλίκου με αμοιβή ή άλλα υλικά ανταλλάγματα. Προστίθενται στο άρθρο 8 του Ποινικού Κώδικα (Ρυθμίσεις για παγκόσμια δικαιοσύνη) οι πράξεις της σωματεμπορίας και της ασέλγειας ώστε να τιμωρούνται και όταν τελούνται στην αλλοδαπή. Ποινικοποιείται η συνειδητή αποδοχή των υπηρεσιών που προέρχονται από θύματα της διακίνησης ανθρώπων. Προβλέπονται διατάξεις προστασίας των θυμάτων των εγκλημάτων αυτών. Όσον αφορά την αρωγή των θυμάτων των εγκλημάτων αυτών, εκδόθηκε το ΠΔ. 233/2003(ΦΕΚ 204/Α/2-9-2003).  http://www.isotita.gr/index.php/docs/c101/

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων είναι ο αρμόδιος κυβερνητικός φορέας για τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και την παρακολούθηση της εφαρμογής των πολιτικών για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών σε όλους τους τομείς.

Η Γ.Γ.Ι.Φ αποτελεί αυτοτελή Δημόσια Υπηρεσία και είναι αρμόδια για την προώθηση και πραγματοποίηση της νομικής και ουσιαστικής ισότητας των φύλων σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής. 

http://www.isotita.gr/index.php/docs/c14/ 

                                                   Bαμβακερός Κακοποίηση γυναικών

Σεξουαλική βία στην οικογένεια

Ο αιμομικτικός βιασμός αποτελεί την ύστατη μορφή σεξουαλικής ενδο-οικογενειακής κακοποίησης γιατί προσβάλλει δύο διαφορετικά έννομα αγαθά: τη γενετήσια ελευθερία και την οικογένεια. Είναι έγκλημα, που στη συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων, δράστης είναι ο πατέρας και θύμα η ανήλικη κόρη του.

Ο αιμομικτικός βιασμός παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα ότι -πριν τη γνωστοποίησή του στις διωκτικές αρχές- πολλοί μπορεί να γνωρίζουν, αλλά κανένας δε θέλει να μιλήσει, ενώ μετά όλοι μιλούν προσποιούμενοι ότι δε γνώριζαν το περιστατικό.Στο 20% των υποθέσεων αιμομιξίας, για τις οποίες λαμβάνει γνώση η Αστυνομία, τα θύματα βρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης.

Από άλλη έρευνα έχει βρεθεί ότι στο 30% των υποθέσεων τα θύματα είτε είναι σε κατάσταση εγκυμοσύνης είτε έχουν κάνει άμβλωση.Οι μητέρες των θυμάτων σπάνια αναφέρουν τα εγκλήματα ενδοοικογενειακής σεξουαλικής βίας. Μόνο δύο από τις δέκα υποθέσεις αιμομιξίας (20%) καταγγέλλονται από τις μητέρες των θυμάτων. Επίσης, έχει βρεθεί ότι περίπου το 40% των θυμάτων αναφέρουν καθυστερημένα το γεγονός στις μητέρες τους και ότι μία στις δέκα μητέρες αρνείται να πιστέψει την κόρη της και απορρίπτει τη μαρτυρία της ως ψεύτικη και ως προϊόν της φαντασίας της.Έχει αποδειχθεί ότι η πατρική αιμομιξία συνήθως τερματίζεται όταν η κόρη εκμυστηρεύεται το γεγονός σε κάποιο άτομο έξω από το σπίτι, το οποίο με τη σειρά του αναφέρει το περιστατικό στην Αστυνομία.

Αντίθετα, άλλη έρευνα απέδειξε ότι οι αποκαλύψεις των θυμάτων σε κάποια πρόσωπα εμπιστοσύνης σπάνια συμβάλλουν αποφασιστικά στον τερματισμό της αιμομιξίας, μολονότι μερικές φορές οδηγούν στην τελική ομολογία.Περιστασιακά, μια αιμομικτική σχέση έρχεται στο φως όταν το θύμα συλλαμβάνεται για παραβατικότητα ή αλητεία ή μετά από μια απόπειρα αυτοκτονίας. Η αποκάλυψη πολλές φορές γίνεται με αφορμή κάποιο άλλο οικογενειακό πρόβλημα. Για παράδειγμα, ένας οικογενειακός καβγάς ανάμεσα στους συζύγους μπορεί να οδηγήσει τη σύζυγο στην αποκάλυψη του βιασμού της κόρης από τον πατέρα.Το 70% των καταγγελιών γίνονται για άλλους λόγους και όχι για καθ' αυτό το έγκλημα του αιμομικτικού βιασμού.

Πιο συγκεκριμένα, έχει αποδειχθεί ότι το περίπου 30% των υποθέσεων γίνονται γνωστές στις διωκτικές αρχές μετά από κάποια οικογενειακή σύγκρουση και ότι το 10% των υποθέσεων με θύματα παιδιά έρχεται στη γνώση τους έμμεσα.Η δημόσια αποκάλυψη της αιμομιξίας μπορεί να σημάνει την αποσταθεροποίηση, μερικές φορές όμως, ακόμη και τη διάρρηξη του οικογενειακού ιστού. Στις περιπτώσεις που λάβουν γνώση του εγκλήματος και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, το μυστικό προστατεύεται ευλαβικά, δημοσιοποιείται παρορμητικά και μόνο σε καταστάσεις έντονων ενδο-οικογενειακών κρίσεων.

Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι το έγκλημα του αιμομικτικού βιασμού παρουσιάζει το μεγαλύτερο σκοτεινό αριθμό σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα εγκλήματα.

Η έρευνά μας (βλ. Άγγελος Α. Τσιγκρής: «Σεξουαλική Κακοποίηση του Παιδιού: Όψεις Κοινωνικού Ελέγχου», Εκδόσεις Avτ. Ν. Σάκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή, 1999, σελ. 448) απέδειξε ότι το έγκλημα του αιμομικτικού βιασμού στην Ελλάδα τις περισσότερες φορές:

1) Λαμβάνει χώρα στον τόπο κατοικίας του δράστη, εναντίον ενός και μόνου θύματος, το οποίο εξαναγκάζεται σε κατά φύση συνουσία και χάνει τον παρθενικό του υμένα κατά τη διάρκεια τέλεσης του εγκλήματος.

2) Το έγκλημα είναι τετελεσμένο, διαπράττεται κατ' εξακολούθηση και για μεγάλο χρονικό διάστημα και τα θύματα δέχονται απειλές κατά της ζωής τους, αλλά σπάνια απειλούνται με κάποιο όπλο και δεν υφίστανται σχεδόν κανέναν σωματικό τραυματισμό.

3) Οι δράστες είναι όλοι ενήλικοι άνδρες και έχουν με το θύμα σχέση πατέρα και κόρης. Στη μεγάλη πλειοψηφία των υποθέσεων ασκούν το επάγγελμα του ειδικευμένου τεχνίτη ή του εργάτη, κατοικούν ή σε κάποιο μεγάλο αστικό κέντρο ή σε κάποιο χωριό, είναι έγγαμοι, ελληνικής υπηκοότητας, ψυχικά υγιείς και δεν έχουν απασχολήσει κατά το παρελθόν τις διωκτικές αρχές

.4) Συνήθως, τα θύματα είναι ανήλικα άγαμα κορίτσια, κατοικούν σε κάποιο μεγάλο αστικό κέντρο ή σε κάποιο χωριό, είναι ελληνικής υπηκοότητας και παρίστανται στο δικαστήριο κατά τη διάρκεια εκδίκασης της υπόθεσης.

5) Τις περισσότερες φορές οι υποθέσεις αυτού του τύπου αναφέρονται στην Αστυνομία από κάποια συγγενικά ή φιλικά με το θύμα πρόσωπα, με ή χωρίς την παρουσία του, σε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των εικοσιτεσσέρων (24) ωρών από την τέλεσή τους.

6) Τέλος, οι υποθέσεις αυτού του τύπου συνήθως καταλήγουν σε καταδικαστική απόφαση και οι δράστες καταδικάζονται σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης άνω των 20 ετών.Από τα πορίσματα της έρευνάς μας για την Ελλάδα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το μυστικό της αιμομιξίας σπάνια αποκαλύπτεται, κρατείται ερμητικά κλειστό στα τείχη της οικογένειας και τις περισσότερες φορές το μοιράζεται μόνο το αιμομικτικό ζευγάρι. Aναφέρεται στην Αστυνομία από τρίτα προς το έγκλημα άτομα ή αποκαλύπτεται με τυχαίο και έμμεσο τρόπο. Οι πρακτικές της καταγγελίας του διαφέρουν απ' αυτές του βιασμού μεrαξύ αγνώστων και αυτό γιατί οι σχέσεις των συμμετεxόντων στο έγκλημα προσώπων είναι στενά συγγενικές και το θύμα είναι έντονα εξαρτημένο από το δράστη.
* Ο δικηγόρος Άγγελος Α. Τσιγκρής είναι διδάκτωρ της Εγκληματολσγίας και συντονιστής της Ομάδας Δημόσιας Τάξης στο Ινσπτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλή

 

http://kerentzis.blogspot.gr/2010/10/ii.html 

Σεξουαλική κακοποίηση: Ένοχο μυστικό

Η σεξουαλική κακοποίηση είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο στην εποχή μας. Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις οι θύτες μένουν ατιμώρητοι.
Σεξουαλική κακοποίηση είναι ο εξαναγκασμός σε ερωτική  πράξη χωρίς την θέληση του ενός, αλλά και οποιαδήποτε λεκτική ή σωματική συμπεριφορά σεξουαλικού χαρακτήρα που προσβάλλει το άτομο.
Τα περιστατικά βιασμού είναι πολύ περισσότερα απ΄ όσα γνωρίζουμε, καθώς θα πρέπει να λάβουμε υπ΄ όψη και τις περιπτώσεις που δεν αποκαλύπτονται. Και, δυστυχώς, μάλλον υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις, επειδή τα θύματα φοβούνται να πουν τι έχει συμβεί ή τι συμβαίνει κατ' εξακολούθηση και το κρατούν μυστικό.
Ο βιασμός διαπράττεται από διάφορα πρόσωπα, από άνδρες και γυναίκες, ανεξάρτητα από τα κοινωνικά στρώματα στα οποία ανήκουν. Τις περισσότερες φορές τα θύματα είναι γυναίκες και αντιμετωπίζονται με δυσπιστία ακόμη και στις μέρες μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που θεωρούνται υπεύθυνες από την κοινωνία, αλλά ακόμη και οι ίδιες, πολλές φορές, κατηγορούν τους εαυτούς τους για το συμβάν.
Αν και επικρατεί η άποψη ότι οι δράστες είναι τις περισσότερες φορές άγνωστοι με το θύμα, έχει διαπιστωθεί ότι οι περισσότερες περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης γίνονται μέσα στην οικογένεια, από φίλους ή γνωστούς του θύματος.
Σεξουαλική κακοποίηση στην οικογένεια
Είναι από τις πιο επώδυνες περιπτώσεις, καθώς συνήθως ο βιασμός είναι αιμομικτικός και τις περισσότερες φορές θύτης είναι ο πατέρας και θύμα η κόρη του. Συνήθως δεν γίνεται μόνο μία φορά, αλλά κατ' εξακολούθηση, διότι το θύμα φοβάται να αποκαλύψει τι συμβαίνει και ουσιαστικά καλύπτει τον δράστη.Το θύμα που βρίσκεται σε μικρή ηλικία, νιώθει ένοχο, φοβάται την κοινωνική κατακραυγή και ντρέπεται.

Πολλές φορές και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας γνωρίζουν τι συμβαίνει και δεν το αποκαλύπτουν, γίνονται ουσιαστικά συνένοχοι. Είναι τραγικό να γνωρίζει, για παράδειγμα, η μητέρα, ότι η κόρη της κακοποιείται σεξουαλικά απο τον πατέρα της και να μη λέει τίποτα σε κανέναν, φοβούμενη για τον τρόπο που θα αντιδράσει ο κοινωνικός περίγυρος.

Αυτές οι περιπτώσεις προκαλούν τα μεγαλύτερα τραύματα στα παιδιά, διότι αν ο θύτης είναι άγνωστος, το παιδί ίσως σιγά-σιγά να το ξεπεράσει αν λαμβάνει την ανάλογη στοργή και υποστήριξη από την οικογένεια.
Αν όμως ο θύτης είναι μέσα στην οικογένεια, το παιδί δεν μπορεί να στραφεί πουθενά για βοήθεια, αφού τα τραύματα προκαλούνται από το ίδιο το περιβάλλον του.
Οι ψυχολογικές επιπτώσεις που έχουν τα παιδιά είναι ποικίλες. Στην εφηβεία τους είναι πολύ δύσκολο να αναπτύξουν υγιείς σχέσεις και είναι πολύ συχνό να πάσχουν από κατάθλιψη, να έχουν άγχος, θυμό, έλλειψη επικοινωνίας και άλλα.

Σεξουαλική κακοποίηση ανάμεσα σε συζύγους
Αυτή η μορφή σεξουαλικής κακοποίησης δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, καθώς υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη ότι όταν δύο άτομα έχουν ερωτική σχέση δεν μπορεί να υπάρξει βιασμός.
Κάτι τέτοιο, όμως δεν ισχύει, καθώς όταν ο ένας προβαίνει σε ερωτική πράξη, χωρίς τη θέληση του άλλου, θεωρείται σεξουαλική καοποίηση, ανεξάρτητα από τη σχέση που έχουν τα δύο άτομα μεταξύ τους. Συνήθως, τα θύματα είναι οι γυναίκες.

Αυτή είναι μία τραυματική εμπειρία, καθώς οι γυναίκες χάνουν την εμπιστοσύνη τους στον σύντροφό τους και πληγώνονται. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο αυτού του είδους η σεξουαλική κακοποίηση είναι εξ’ ίσου σημαντική ( ή και σημαντικότερη) με την αντίστοιχη από έναν άγνωστο.
Συνέπεις
Τα θύματα υφίστανται σοβαρό ψυχολογικό τραυματισμό. Συνήθως, περνούν από τρεις φάσεις μετά την εμπειρία του εγκλήματος.

Στην πρώτη φάση
Yπάρχει έντονη συναισθηματική και ψυχολογική αναστάτωση. Τα θύματα κρατούν μυστικό τον βιασμό και νιώθουν θλίψη και αγωνία.

Στη δεύτερη φάση
Tα θύματα προσπαθούν να ξεχάσουν και να το ξεπεράσουν, δικαιολογώντας την πράξη του δράστη και ενοχοποιώντας τους εαυτούς τους.

Στην τρίτη φάση
Aισθάνονται κατάθλιψη και την ανάγκη να μιλήσουν σε κάποιον. Επίσης, παύουν να δικαιολογούν τον δράστη.

Τα θύματα αργούν να ξεπεράσουν το περιστατικό, νιώθουν φόβο, θυμό, ανησυχία. Πλένονται συνεχώς, έχουν εφιάλτες και κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας. Σε περίπτωση που δεν μιλήσουν και δεν λάβουν την απαραίτητη ψυχολογική υποστήριξη, μπορεί να οδηγηθούν σε τρέλα ή και αυτοκτονία.

Αντιμετώπιση
Είναι πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσουν μόνοι τους οι άνθρωποι που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση.

Το πρώτο που πρέπει να κάνουν είναι να αποκαλύψουν αμέσως το περιστατικό στην οικογένεια, σε φίλους, ή σε γνωστούς και φυσικά να το καταγγείλουν στην αστυνομία.

Ύστερα, επιβάλλεται να στραφούν άμεσα σε ψυχολογική βοήθεια από ειδικούς για να τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν το τραύμα που έχουν υποστεί.
Όσον αφορά τον κοινωνικό περίγυρο και την οικογένεια του θύματος, θα πρέπει να είναι δίπλα στους ανθρώπους αυτούς και όχι να τους απομονώνουν και να τους κατηγορούν.

Πρόληψη
Είναι σημαντικό να υπάρχει η κατάλληλη ενημέρωση, έτσι ώστε να γνωρίζουμε όλοι τι είναι η σεξουαλική κακοποίηση, ότι μπορεί να συμβεί στον καθένα και ότι δεν ευθύνονται τα θύματα.

Η δικαιοσύνη, πολλές φορές, δεν είναι με το μέρος των θυμάτων στις περιπτώσεις αυτές. Οι δράστες μπορεί να μην τιμωρούνται όσο θα έπρεπε ή να μην τιμωρούνται καθόλου, με αποτέλεσμα τα περιστατικά να μην μειώνονται. Γι΄αυτό θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για την προστασία όλων μας.

http://www.madata.gr/diafora/health/249592.html 

Eυρωπαικό Δίκτυο Κατά της Βίας (Ε.Δ.κ.Β) 

Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας, αστική μη-κερδοσκοπική εταιρία, και ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 2006 με έδρα την Αθήνα (Αριθμ. Πρωτοδικείου Αθηνών: 16315/31-10-2006).

Το Ε.Δ.κ.Β. είναι φορέας εγγεγραμμένος στο Εθνικό Μητρώο Φορέων Ιδιωτικού Τομέα Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα που παρέχει Υπηρεσίες Κοινωνικής Φροντίδας (Αρ. Μητρώου: 09110 ΑΕΕ11096Ο27Ν 0893) και στο Ειδικό Μητρώο Εθελοντικών Μη Κυβερνητικών οργανώσεων του Υπουργείου Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Αρ. Μητρώου: 09110 ΑΕΕ11096Ο27Ν 0814).

Επίσης, το Ε.Δ.κ.Β. έχει αναγνωριστεί από το 2009 ως Εθνικό Σημείο Επαφής (focal point) του Δικτύου WAVE (Women Against Violence Europe).  

Ο σκοπός του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά της Βίας είναι καθαρά επιστημονικός, εκπαιδευτικός και ερευνητικός.

Το Δίκτυο συγκεκριμένα, στοχεύει: 

στη διαδικτύωση φορέων που οι δράσεις τους σχετίζονται με την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας (δημιουργία συνεργιών με οργανισμούς, δίκτυα, κ.ά.)

στην καταγραφή, διερεύνηση και αξιολόγηση κάθε κοινωνικού φαινομένου σχετιζόμενου με οποιασδήποτε μορφής βία

στο σχεδιασμό και την υλοποίηση δράσεων για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας, όπως:

  δημιουργία και διάδοση υλικών ευαισθητοποίησης για τα θέματα της βίας και της κακοποίησης που απευθύνονται

- στο γενικό πληθυσμό

- σε κοινότητες ή ομάδες πολιτών

- σε παιδιά και εφήβους

δημιουργία εκπαιδευτικών υλικών και διενέργεια θεωρητικών και βιωματικών εκπαιδεύσεων που απευθύνονται σε

- επαγγελματίες διαφόρων κλάδων (εκπαιδευτικούς, επαγγελματίες υγείας και ψυχικής υγείας, αστυνομικούς, δικαστικούς, κλπ.)

- κοινότητες ή ομάδες πολιτών

- παιδιά και εφήβους

δημιουργία επιστημονικών εργαλείων για το χειρισμό καταστάσεων σχετικών με φαινόμενα βίας που απευθύνονται

- σε επαγγελματίες διαφόρων κλάδων (εκπαιδευτικούς, επαγγελματίες υγείας και ψυχικής υγείας, αστυνομικούς, δικαστικούς, κλπ.)

- σε κοινότητες ή ομάδες πολιτών

- στο γενικό πληθυσμό

- σε παιδιά και εφήβους

Για την πραγματοποίηση των σκοπών και των δράσεων του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά της Βίας χρησιμοποιούνται πόροι που προέρχονται από:

Τακτικές ετήσιες εισφορές των μελών

Εισφορές των ιδρυτικών μελών

Έκτακτες εισφορές και ενισχύσεις των μελών ή τρίτων φυσικών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου

Δωρεές, χορηγίες, κληρονομιές ή κληροδοσίες

Επιχορηγήσεις από το Κράτος, την τοπική αυτοδιοίκηση, ή από ΝΠΔΔ ή ΙΔ, ημεδαπά ή αλλοδαπά

Έσοδα από συναφείς προς τους σκοπούς του Δικτύου δράσεις και εκδηλώσεις, όπως οργάνωση συνεδρίων, σεμιναρίων, κύκλων εκπαιδευτικών μαθημάτων, επιστημονικών, κοινωνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Έσοδα από διαχείριση της περιουσίας του και διαχείριση χώρων σχετικών με τα θεματικά του αντικείμενα

Έσοδα από εθνικές και διεθνείς συνεργασίες, ανάληψη ή/και συμμετοχή σε εθνικά, κοινοτικά κ.ά. προγράμματα

Διεύθυνση: Ζαχαρίτσα 12, 117 42 , Αθήνα

Τηλ: 210 9225491

Email: info@antiviolence-net.eu

http://www.antiviolence-net.eu/index.html 

 

Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης

Διεύθυνση: Αμαλιάδος 15, T.K. 11523, Αθήνα Πρόσωπο Επαφής: Νίκη Ρουμπάνη Τηλέφωνο: 2106411449 - 2109700814 Το Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης είναι μία γυναικεία οργάνωση βάσης, Σωματείο μη κερδοσκοπικό, με εθελοντικό χαρακτήρα. Συμμετείχε στην ίδρυση του Δικτύου Γυναικών Ευρώπης το 1983, στη Λισσαβώνα, από 12 χώρες. Στους στόχους του Δικτύου περιλαμβάνονται: ίσα δικαιώματα και ανθρώπινα δικαιώματα και για τα δύο φύλα, εστιάζοντας κυρίως στην προσωπική και οικονομική ανάπτυξη (ενδυνάμωση-συμμετοχή) των κοινωνικά αποκλεισμένων γυναικών. Το Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης έχει έναν τομέα νεότητας που στοχεύει στη στήριξη της διαφορετικότητας και την ενδυνάμωση των νέων μέσα από σεμινάρια και άλλες δραστηριότητες. Το Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης είναι ιδρυτικό μέλος αρκετών άλλων Ευρωπαϊκών δικτύων, όπως το E.W.L. (European Women’s Lobby) και το ENAR (European Network Against Racism). Το Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης ασχολείται με τα παρακάτω αντικείμενα: Προγράμματα κατά της βίας για γυναίκες και παιδιά, εκλαμβάνοντας τη βία ως το μεγαλύτερο μέσο παρεμπόδισης της ανθρώπινης ανάπτυξης: SOS Γραμμή και φιλοξενία για την ενδοοικογενειακή βία και για στήριξη θυμάτων σωματεμπορίας, με κάλυψη πανελλαδική, από το 2003, με 9.200 περιπτώσεις. Μελέτες, συνέδρια και διεθνής συνεργασία για την πρόληψη, την προστασία των θυμάτων, την καταπολέμηση της διαφθοράς και την παρακολούθηση των φορέων σχεδιασμού πολιτικής. Συνεργασία με διάφορες Ευρωπαϊκές οργανώσεις για κοινές εκστρατείες. Άσκηση πίεσης στους θεσμούς για πιο αποτελεσματικές πολιτικές για τις γυναίκες. Οικοδόμηση ειρήνης και ανάπτυξης: Αντιρατσιστική εκπαίδευση. Έρευνα πάνω στη Διαχείριση Συγκρούσεων. Έρευνα και δραστηριότητες που σχετίζονται με τη δυνατότητα σύστασης γυναικείων συνεταιρισμών και μικρών επιχειρήσεων. Ίδρυση και λειτουργία από το 2005 της πρώτης Τράπεζας Εθελοντικού Χρόνου με σεμινάρια και ανταλλαγή υπηρεσιών, στηρίζοντας άτομα που κινδυνεύουν από κοινωνικό αποκλεισμό. http://www.anthropomania.gr/index.php?option=com_sobi2&sobi2Task=sobi2Details&catid=43&sobi2Id=40&Itemid=2

Ο όρος είναι γνωστός και ως ακρωτηριασμός των γυναικέιων γεννητικών οργάνων, μία πρακτική που ακολουθείται σε πολλές χώρες. Υπάρχει νομοθεσία που την απαγορεύει, αλλά δεν είναι όπως αποδεικνύεται αρκετή για να δώσει λύσει σε αυτό το πρόβλημα που έχει παγκόσμιες διαστάσεις.

ActionAid: Για ένα κόσμο χωρίς ακρωτηριασμό γυναικείων γεννητικών οργάνων

Στις 8 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Όμως, 140 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια ζουν ακρωτηριασμένες καθώς έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή. Σχεδόν όλες την υπέστησαν όσο ήταν ακόμη ανήλικες θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους. Κάθε μέρα 6.000 κορίτσια κινδυνεύουν να ακρωτηριαστούν.

Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι πιο διαδεδομένος στην Αφρική, όπου υπολογίζεται ότι 92 εκατομμύρια κορίτσια πάνω των 10 ετών τον έχουν υποστεί. Υπολογίζεται ότι το 82% των ακρωτηριασμών πραγματοποιείται από παραδοσιακούς κλειτοριδοκτόμους, που συνήθως έχουν πολύ σημαντική θέση στην κοινότητά τους. Τις περισσότερες φορές τα ίδια βρώμικα μαχαίρια ή ψαλίδια και άλλα αιχμηρά αντικείμενα χρησιμοποιούν σε πολλά κορίτσια. Μόλις ένα 18% πραγματοποιείται από ιατρικό προσωπικό. Οι χώρες με περισσότερο από το 90% των γυναικών και κοριτσιών να έχουν υποστεί ακρωτηριασμό είναι η Αίγυπτος (91%), το Τζιμπουτί (93%), η Γουινέα (96%) και η Σομαλία (98%). Η πρακτική χάνεται στα βάθη των αιώνων και δεν συνδέεται με συγκεκριμένη θρησκεία, καθώς τόσο μουσουλμάνοι, όσο και χριστιανοί και ανιμιστές την εφαρμόζουν. Η ActionAid δουλεύει συστηματικά σε 5 χώρες της Αφρικής (Κένυα, Αιθιοπία, Σενεγάλη, Γκάνα, Λιβερία) με προγράμματα κατά του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, σε περιοχές όπου ο ακρωτηριασμός είναι πολύ διαδεδομένος. Εκεί, ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι στενά συνυφασμένος με πολύ παραδοσιακές κοινωνίες, όπου η θέση της γυναίκας είναι σε κάθε έκφανση της ζωής της υποδεέστερη. Η θέση της είναι να υπηρετεί τις ανάγκες του συζύγου της. Τα κορίτσια ακρωτηριάζονται για να ελεγχθεί η σεξουαλικότητά τους. Όσες είναι ακρωτηριασμένες θεωρούνται «όμορφες», «καθαρές», «αγνές». Ανάλογα με την περιοχή, οι ηλικίες που τα κορίτσια «κόβονται» ξεκινούν από βρέφη μέχρι 20 ετών. Σε όλες τις περιοχές όπου δρα η ActionAid, ο αναλφαβητισμός είναι υψηλός και οι παλιές παραδόσεις διατηρούνται πιστά. Ο ακρωτηριασμός αποτελεί τελετή ενηλικίωσης και γίνεται για το καλό του κοριτσιού. Δεν συνδέεται με κάτι το αρνητικό και δεν είναι τιμωρία. Ο φρικτός πόνος, ο πιθανός θάνατος, η σηψαιμία, οι μολύνσεις, η χρόνια κατακράτηση ή ακράτεια ούρων, η υπογονιμότητα και οι επιπλοκές κατά τη γέννα που αυξάνουν το ποσοστό των θανάτων στα νεογέννητα δεν συνδέονται, στα μάτια της κοινότητας, με την πρακτική αυτή. Όμως, παρά τις βαθιές τους ρίζες, οι πεποιθήσεις αυτές μπορούν να αλλάξουν. Σε όλες τις περιοχές δράσης μας, οι νεώτερες γυναίκες και τα κορίτσια δεν υποστηρίζουν το έθιμο τόσο συντριπτικά. Στην Αιθιοπία, χωριά ολόκληρα αποφάσισαν να τον αντικαταστήσουν με εναλλακτικές τελετές ενηλικίωσης που δεν πονούν και δεν θέτουν σε κίνδυνο τα κορίτσια. Στην Κένυα, η ActionAid έφτιαξε καταφύγια για κορίτσια που δεν θέλουν να τον υποστούν ή που δεν θέλουν να παντρευτούν στα 13, αλλά να συνεχίσουν το σχολείο. Στην Γκάνα και την Κένυα, γίνεται εκπαίδευση στα σχολεία όπου τα κορίτσια καταλαβαίνουν ότι έχουν επιλογές. Στη Λιβερία, η ActionAid ενημερώνει και μέσω του ραδιοφώνου. Γυναίκες και κορίτσια μαθαίνουν ότι έχουν τελικά επιλογή και ότι μπορούν να πουν «όχι». Αυτές οι γυναίκες πρωταγωνιστούν στο νέο ντοκιμαντέρ «Excision» που γυρίστηκε στην Κένυα τον Ιανουάριο, στην απομακρυσμένη περιοχή των Ποκότ, μια περιοχή όπου μετά την παρέμβαση της ActionAid το ποσοστό των κοριτσιών που υφίστανται τον ακρωτηριασμό έχει μειωθεί κατά 20% τα τελευταία 4 χρόνια. Μέσα σε ένα από τα πιο αρχετυπικά τοπία της Αφρικής, οι πανέμορφες εικόνες εναλλάσσονται με τις σκληρές μαρτυρίες γυναικών και κοριτσιών που ζουν ακρωτηριασμένες. Γυναίκες γενναίες που τολμούν να μιλήσουν, να αμφισβητήσουν το άδικο και να ονειρευτούν ένα κόσμο με λιγότερο πόνο. Πρώτη προβολή: Τετάρτη 13 Μαρτίου, ώρα 8.00 μ.μ. Κινηματογράφος ODEON ΟΠΕΡΑ, Ακαδημίας 57, Αθήνα. Εισιτήριο: 6 ευρώ. Όλα τα έσοδα θα στηρίξουν τη δράση της ActionAid για τις γυναίκες. Τα εισιτήρια διατίθενται από τα ταμεία του κινηματογράφου. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με τη σκηνοθέτη Βίκυ Βελλοπούλου. Πηγή: ΔΤ http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_mel2_1_13/03/2013_487509

ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΓΕΝΝΗΤΙΚΟΣ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟΣ

ΥΠΟΒΑΘΡΟ

Ο γυναικείος γεννητικός ακρωτηριασμός ορίζεται από όλες τις διαδικασίες που περιλαμβάνουν τη μερική ή συνολική  αφαίρεση των γυναικείων εξωτερικών γεννητικών οργάνων ή άλλου τραυματισμού στα γυναικεία γεννητικά όργανα είτε για πολιτιστικούς είτε για άλλους μη θεραπευτικούς λόγους.


Ταξινόμηση

Τύπος Ι :    αποκοπή της ακροποσθίας με ή χωρίς αποκοπή ενός μέρους ή όλης    της
κλειτορίδας.

Τύπος  ΙΙ     αποκοπή της κλειτορίδας με τη μερική ή συνολική αποκοπή των μικρών
χειλέων.

Τύπος  ΙΙΙ     αποκοπή του μέρους ή όλων των εξωτερικών γεννητικών οργάνων και  
ράψιμο /στένεμα του κολπικού ανοίγματος.

Tύπος IV Aταξινόμητος

•    τσίμπημα, τρύπημα ή χάραξη της κλειτορίδας και/ή των χειλέων      

•    τέντωμα της κλειτορίδας και/ή των χειλέων

•    καυτηριασμό με κάψιμο της κλειτορίδας και των περιβάλλοντων ιστών


•    ξύσιμο του κολπικού στομίου ή κοπή του κόλπου

•    εισαγωγή διαβρωτικών ουσιών ή βοτάνων στον κόλπο με στόχο να προκληθεί αιμορραγία, ή σφύξιμο ή στένεμα αυτού.

•    οποιαδήποτε άλλη διαδικασία που εμπίπτει στον καθορισμό του γυναικείου γεννητικού ακρωτηριασμός που δίνεται ανωτέρω.


Οι συνέπειες στην υγεία του γυναικείου γεννητικού ακρωτηριασμού ποικίλλουν σύμφωνα με τον τύπο και τη δριμύτητα της διενεργήσας διαδικασίας. Οι άμεσες επιπλοκές περιλαμβάνουν οξύ πόνο, σόκ και αιμορραγία.
Οι βραχυπρόθεσμες επιπλοκές περιλαμβάνουν τη κατακράτηση των ούρων, το έλκος της γεννητικής περιοχής και τον τραυματισμό στον παρακείμενο ιστό. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες περιλαμβάνουν τις κύστες και  τα αποστήματα, το σχηματισμό σημαδιών, τη ζημία στην ουρήθρα με συνέπεια την ακράτεια ούρων, την δυσπαρεύνεια, τη σεξουαλική δυσλειτουργία και  τις δυσκολίες κατά τον τοκετό.
Όσον αφορά την ψυχολογική υγεία, ο γεννητικός ακρωτηριασμός μπορεί να σημαδέψει τη ζωή και το μυαλό εκείνων που έχουν υποβληθεί σε αυτή την διαδικασία. Οι γυναίκες υποφέρουν από συναισθήματα  ημιτέλειας, ανησυχίας και κατάθλιψης.
Πρόσφατα, ανησυχία έχει προκύψει για πιθανή μετάδοση του ιού HIV/AIDS εξαιτίας της χρήση ενός εργαλείου σε πολλαπλάσιες διαδικασίες, αλλά  αυτό δεν έχει αποδειχθεί ερευνητικά.

ΔΗΛΩΣΗ  ΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ

Η Δ. Σ. Μ. θεωρεί ότι οι πρακτικές που είναι επιβλαβείς στην υγεία των γυναικών ή τών νεογνών πρέπει να εξαλιφθoύν. Προσυπογράφει τον ορισμό και την ταξινόμηση του γυναικείου γεννητικού  ακρωτηριασμού που καθορίζεται πιο πάνω, όπως υιοθετείται από το WHO, την UNICEF και το UNFPA.

ΘΕΣΗ

Η Δ. Σ. Μ. αναγνωρίζει ότι υπάρχει ανάγκη για πιο  εκτενή έρευνα για το φυσικό και το ψυχολογικό αντίκτυπο στην υγεία των κοριτσιών και των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε αυτήν την διαδικασία και ωθεί όλες τις μαίες να συμβάλουν σε μια τέτοιου είδους  έρευνα.


Η Δ. Σ. Μ.  αποφασίζει να:

•    συνηγορήσει, εξ ονόματος των κοριτσιών, γυναίκες και μαιών, για την εξάλειψη του γυναικείου γεννητικού ακρωτηριασμός παγκοσμίως, σε όλους τους διεθνείς τόπους συνάντησης όπου η συνομοσπονδία λειτουργεί

•    υποστηρίξει τους συλλόγους που επιδιώκουν να αποβάλουν το γυναικείο γεννητικό  ακρωτηριασμό στη χώρα τους

•    παρέχει ευκαιρίες  στις μαίες που παρευρίσκονται στα διεθνή συνέδρια ή διασκέψεις  της συνομοσπονδίας να αποκτήσουν καλύτερη γνώση της πρακτικής αυτής και των συνεπειών της στην υγεία.

•    ενωθεί με άλλους διεθνείς και εθνικούς οργανισμούς, κυβερνητικούς και μη
κυβερνητικούς, με σκοπό την υιοθέτηση κατάλληλων πολιτικών, στρατηγικών, και όπου είναι δυνατόν, να συντάξει νομοθεσία, για την εξάλειψη του γυναικείου γεννητικού ακρωτηριασμού


•    παρακινήσει τους μαιευτικούς οργανισμούς να συμβουλέψουν τις μαίες να μην εκτελούν το γυναικείο γεννητικό ακρωτηριασμό.

ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΜΕΛΗ.

Οι σύλλογοι ωθούνται, εάν δεν το έχουν κάνει ήδη, να υιοθετήσουν μια πολιτική που είναι σε αρμονία με αυτήν την δήλωση.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ  Δ.Σ.Μ.
•  Δ.Σ.Μ.  Διεθνής Κώδικας Ηθικής για Μαίες (1993)
ΑΛΛΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ
•Γυναικείος γεννητικός ακρωτηριασμός, Έκθεση Ομάδας Τεχνικής Εργασίας WHO, Ιουλίου, 1995.
•Γυναικείος γεννητικός ακρωτηριασμός, Επισκόπηση, WHO, Γενεύη, 1998,
•Κοινή δήλωση WHO/ UNICEF/ UNFPA 1997
•Διαχείριση της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της λοχείας, επί εδάφους γυναικείου
γεννητικού ακρωτηριασμού. Έκθεση Τεχνικών Διαβουλεύσεων WHO, Γενεύη, 15-17 Οκτωβρίου 1997.
•Περιφερειακό σχέδιο δράσης επίτευξης του περιορισμού του γυναικείου γεννητικού ακρωτηριασμού στην Αφρική, WHO 1997.
•WHO Ενημερωτικό δελτίο 214. Γυναικείος γεννητικός ακρωτηριασμός Γενεύη, Ελβετία: WHO , 2000 .
• WHO Γυναικείος γεννητικός ακρωτηριασμός: Ενσωμάτωση της πρόληψης και της διαχείρισης των επιπλοκών της υγείας στα προγράμματα σπουδών της νοσηλευτικής και της μαιευτικής. Εγχειρίδιο δασκάλου και φοιτητή. Γενεύη, Ελβετία: WHO,


Συνεδρίαση του Συμβουλίου του Μπρίσμπαν, 2005  Eπόμενη αναθεώρηση 2011

http://www.smme.gr/permalink/3023.html 

                                                Πώς αντιμετωπίζει τη πορνεία η Ευρώπη??

Κροατία: Μία στις τρεις γυναίκες υφίσταται οικονομική κακοποίηση.                                  Μία στις τρεις γυναίκες στην Κροατία (ποσοστό 29%) που ζει σε στενή σχέση με το σύντροφό της, έχει βιώσει οικονομική βία, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Βέτσερνι Λιστ" του Ζάγκρεμπ.

Το 17%, δηλαδή μία στις έξι γυναίκες, έχει υποστεί από τον σύντροφο με τον οποίο ζει οικονομική κακοποίηση που συνδέεται με την εργασία της, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας με αντικείμενο την οικονομική βία, που διεξήχθη σε ολόκληρη την Κροατία.

Σε ποσοστό 15,4%, οι σύντροφοι εκφράζουν αντιρρήσεις για τον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες ξοδεύουν τα χρήματά τους και σε ποσοστό 13,5% οι γυναίκες οδηγούνται στην κατάσταση να λένε ψέματα για την τιμή προϊόντων που έχουν αγοράσει.

Σύμφωνα με την έρευνα, που ήταν ιδέα της επικεφαλής της μη κυβερνητικής οργάνωσης "B.a.B.e.", Σάνια Σάρναβκα, η οποία συνεργάστηκε με την κοινωνιολόγο της Φιλοσοφικής Σχολής του Ζάγκρεμπ, Ξένια Κλάσνιτς, το 13,1% των γυναικών έχουν αναγκαστεί να κρύψουν από το σύντροφό τους κάτι που αγόρασαν.

Τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν ακόμη ότι το 13,4% των ανδρών έχει πάρει τα χρήματα της συντρόφου του ή τα κοινά τους χρήματα. Επιπλέον το 10,6% των ανδρών έχει λάβει σημαντικές αποφάσεις για επένδυση ή δαπάνη των χρημάτων της συντρόφου του ή των κοινών χρημάτων.

Σε ποσοστό 8,4% οι γυναίκες έφθασαν σε κατάσταση να μην έχουν χρήματα για τις βασικές ζωτικές ανάγκες, όπως τροφή και ρουχισμό και τα στοιχεία για την κατάσταση του κοινού λογαριασμού έχουν κρύψει οι άνδρες σύντροφοι σε ποσοστό 7,3%.

Το πιο ανησυχητικό στοιχείο της έρευνας είναι ότι σε τέτοιες σχέσεις εκτός από την οικονομική βία το 22,6% των γυναικών έχει υποστεί τουλάχιστον μία φορά και φυσική βία.

Η πλειοψηφία των γυναικών που είναι σε σχέσεις με βία δεν αναγνωρίζουν την οικονομική βία και εκείνες που την εντοπίζουν δεν αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία, επειδή επιθυμούν μόνο να σταματήσει ο σύντροφός τους να ασκεί σωματική βία σε βάρος τους. Στις σχέσεις αυτές παραμένουν ακριβώς επειδή εξαρτώνται οικονομικά από το σύντροφό τους.

Το 87% των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα μεγαλώνουν τα παιδιά μαζί με το σύντροφό τους, το 38% ζουν σε ακίνητο που ανήκει στο σύντροφο, το 21% σε ακίνητο που είναι κοινής ιδιοκτησίας και το 11% ζουν σε δικής τους ιδιοκτησίας ακίνητο.
Η οικονομική κακοποίηση στην Κροατία έχει αναγνωριστεί με νόμο ως βία, τονίζεται στο δημοσίευμα της εφημερίδας.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63817117 

Συναισθηματική κακοποίηση: “Βασανιστήρια” χωρίς αποδείξεις!

 

Η συναισθηματική κακοποίηση σημαίνει ψυχολογική κακοποίηση. Μια επίπονη κατάσταση που αν δεν αντιδράσεις θα σε παγιδεύσει στον πόνο και στην ταλαιπωρία.

 

Η ψυχολόγος Δήμητρα Ζάφειρα αναλύει ένα σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο...

 

-Η ψυχολογική-συναισθηματική κακοποίηση είναι ένα συχνό πρόβλημα πίσω από πολλές κλειστές πόρτες κι ένα μυστικό που κρατιέται καλά κρυμμένο τόσο από τους θύτες, όσο κι από τα θύματά τους.

 

-Πολλά θύματα συναισθηματικής κακοποίησης αισθάνονται ότι δεν έχουν καν το δικαίωμα να ταυτοποιήσουν τον εαυτό τους ως θύμα μιας κακουργηματικής πράξης, ούτε βέβαια τον αυτουργό αυτής ως θύτη ή εκγληματία.

 

-Για αυτό εξάλλου η ψυχολογική άσκηση βίας δύσκολα καταγγέλεται -γιατί δύσκολα αναγνωρίζεται και σπάνια αποδεικνύεται.

 

-Πολλές γυναίκες βρίσκονται εγκλωβισμένες σε μια τέτοια κατάσταση πριν καν συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι κακό και πρέπει κάτι να κάνουν.

 

-Η συναισθηματική κακοποίηση είναι ψυχολογική κακοποίηση και μερικές φορές είναι πιο επίπονη και από τη σωματική μορφή βίας. Τουλάχιστον, ένα σπασμένο χέρι, οι μελανιές... είναι σημάδια ορατά που μπορούν να κινητοποιήσουν αν όχι το ίδιο το θύμα -από ένστικτο επιβίωσης-, το περιβάλλον του. Οι πληγές όμως από τη συναισθηματική κακοποίηση χρειάζονται χρόνια για να κλείσουν και σε μερικές περιπτώσεις δεν γιατρεύονται ποτέ.

 

-Ο θύτης της συναισθηματικής βίας έχει το ταλέντο να δημιουργεί μια εικόνα για το κοινό “μάτι” που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το τι συμβαίνει πίσω από την κλειστή πόρτα. Συνήθως, είναι άνθρωπος σαγηνευτικός και με κάθε τρόπο υποστηρίζει την εικόνα του αξιαγάπητου και υποστηρικτικού συντρόφου. Όταν όμως κλείσει η πόρτα του σπιτιού του, κάθε του πράξη προσανατολίζεται στον απόλυτο ΕΛΕΓΧΟ και στη χειραγώγηση οποιασδήποτε διάστασης της ζωής του θύματός του.

 

-Πρόκεται για μια ελεγκτική προσωπικότητα που τρομοκρατεί το θύμα του καλλιεργώντας μια αίσθηση αβοηθησίας και το φόβο ότι αν προσπαθήσει να ξεφύγει από αυτήν την κατάσταση θα υποστεί χειρότερες συνέπειες.

 

-Υπάρχουν ενδείξεις από έρευνες ότι η συναισθηματική κακοποίηση για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση γνωστή ως Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Όταν συμβαίνει αυτό, το θύμα κατανοεί μεν ότι αυτό που του συμβαίνει είναι κακό, πείθεται όμως ότι παρά τα όσα βιώνει, ο θύτης του δεν είναι τόσο κακός. Έχει δικαιολογία για τον τρόπο που φέρεται και αυτό οδηγεί την κακοποίηση στο να κλιμακώνεται.

 

-Η συναισθηματική κακοποίηση μπορεί να ξεκινήσει με μικρά σημάδια από πολύ νωρίς στη σχέση. Ο θύτης θα προσπαθήσει όχι μόνο να τεστάρει αλλά και να θέσει τα όρια της σχέσης μέχρις ότου κάθε πτυχή της ζωής του θύματός του να ελέγχεται και να είναι αντικείμενο χειρισμού από τον ίδιο.

Το θύμα δεν μπορεί να το δει αυτό αντικειμενικά, καθώς εκπαιδεύεται από το θύτη του ότι κάτι τέτοιο είναι αποδεκτή συμπεριφορά.

 

-Όλα όσα κάνει εξυπηρετούν το σκοπό του θύτη προκειμένου να ξεγυμνωθεί το θύμα από κάθε αίσθηση προσωπικής αξίας και αυτοεκτίμησης και να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον απελπισίας και έλλειψης δύναμης, που είναι και ο μόνος τρόπος να συνεχιστεί η κακοποίηση.

 

http://www.tlife.gr/Article/FN/0-48-9401.html